Unsane + Blackfire Revelation

Wie ooit de film ‘Gegen Die Wand’ zag, herinnert zich wel nog deze beelden; het hoofdpersonage ziet het totaal niet meer zitten en plant zelfmoord. Dit door zo vlug als mogelijk met zijn auto frontaal tegen een muur in te rijden. De muur maakt geen plaats. Wel, ongeveer zo’n klap krijg je bij een concert van Unsane te verwerken. Niet éénmaal maar wel tientallen keren na elkaar. Tot je brein signaal geeft dat je niet meer moet luisteren. Gewoon ondergaan. Is het bevel van bovenaf. En dat doe je best. Unsane is dan ook, naast een klassiek gtr/bas/drum bezetting, een alles verpletterende tank. Niets noch niemand wordt ontzien. Een tank die punk, rock en noise spuwt zonder te sputteren. Kunnen met anderen vergeleken worden, Helmet; Surgery, Barkmarket, Blues Explosion (Unsane gitarist Chris Spencer is niet de broer van), maar allen verbleken bij dit New Yorks trio. Waren er geen beelden van gemaakt, men zou geloven dat zij verantwoordelijk waren voor het omver blazen van de torens daar. De kracht, energie, strakke, én technische hoogstandjes van hen zijn te bewonderen op diverse albums, allen met toepasselijke titels als ‘Total Destruction’, ‘Scattered, Smothered and Covered’, ‘Lambhouse’. Terzijde; Vandal X, een van ’s lands heftigste duo’s haalde hun groepsnaam van een 7″ van Unsane. Vorige zomer, na enkele jaren stilte en meer dan 15 jaar in de spits van het punkrocknoise circuit, verscheen ‘Blood Run’, met op de smakelijke hoes een foto van een bad(kamer) vol bloed. Typisch Unsane. In se zijn het doetjes met wie we graag een strandwandeling maken en genieten van de ondergaande zon. Een ijsje kan er ook nog bij. Maar als we dan even, even maar, denken aan wat voor vreselijks velen rondom ons van deze bol aan het maken zijn, hoe machteloos we daar tegen zijn, tja, dan willen we ook wel eens een gitaar verkrachten en, o zo mooi, kunnen schreeuwen en tieren als Chris Spencer. Als je dan nog onder je vrienden bassist Dave Curran en een compleet nieuwe drummer !! (Vinnie is getrouwd en woont nu met ega in Mexico) hebt, kan je een potje vette, smerige, gevaarlijke, extreme, noisecore rock neerpoten waarbij beuken en publiek fascineren voorop staan. Moesten er meer mensen naar Unsane luisteren waren er veel minder zelfmoorden, of juist meer? Maar toch, aan fans ontbreekt het hen geenszins, ook de reden waarom ze al hun obscuur materiaal regelmatig bundelen op één schijf. Dat er steevast fans bijkomen, en er zelden wegvallen, bewijst dat deze groep naar de keel grijpt en blijft toeknijpen. Maar zoals je brein dicteert; ondergaan. En datzelfde brein dicteert eveneens; reserveren!