The Low Frequency In Stereo + DLGZ Rock 5tet

The Low Frequency in Stereo zit duidelijk niet meer in hetzelfde muzikale straatje als toen ze in 2001 en 2002 bij 4AD langs kwamen. Toegegeven, daar schrikken we ook niet van. Deze Noren zijn nooit echt vast te pinnen geweest op één genre. Met hun eerste drie platen evolueerden ze van een zoekende instrumentale lo-fi postrock band tot een imponerend en fris klinkend rock combo, even catchy als donker. Op hun laatste plaat Futuro (2009) klinken ze als een kosmische trip in het goede gezelschap van Can, Stereolab, Yo La Tengo en Sonic Youth. Doorheen de psychedelica, punk, noise en wave waart onmiskenbaar de krautrock geest. Hammond, een portie elektronica en de nodige lagen distortion zorgen voor de afwerking. Dit alles brengen ze met een enorme stijl en flair, niet in het minste door de nonchalante en coole vocalen. Dat dit gezelschap ooit met postrock is begonnen, is er nog wel aan te horen. De composities zijn van het juiste spanningsveld voorzien, zodat je wordt meegezogen in een quasi eindeloze groove. We lazen verschillende recensies van deze plaat en telkens werd ze met superlatieven overgoten en eindigde men (bvb. De Morgen, Cucamonga) met de vraag ‘wanneer zien we deze band op een Belgisch podium’. Welnu, grijp uw kans!