Kyrie Eleison, een nieuwe Messias is opgestaan… De Antwerpse Jaouad Alloud geeft een zwarte – én bevrijdende – soulstem aan personen die worstelen met gender en identiteit, en maakt ons bewust van LGBTQIA+-rechten in de islam en daarbuiten.
Jaouad is een multidisciplinair kunstenaar, een bewogen activist, gedurfd ondernemer en media-persoonlijkheid die bruggen slaat tussen de verschillende identiteiten die hij rijk is. Met een Antwerpse flair tackelt hij met zijn debuut ‘Messias’ de onderwerpen waar hij zelf mee worstelde in zijn twintiger jaren, nadat hij de islam de rug toekeerde. Terend op de traditie van de Grote Soulstemmen als Bill Withers en Aretha Franklin, kruist Jaouad neo-soul à la Gnarls Barkley of Anderson .Paak met sad banger-pop, op de heupen gerichte funky R&B en inspirerende gospel met het flegma van een Sam Cooke.
Onze favoriet? Het kleine ‘Leave Me Alone’ (startend met happy studio accident ‘Ben je aan het opnemen? Zeker?’) waar Jaouad dramatische tenor, enkel begeleid door in reverb gedrenkt gitaartokkel, ons koesterend, verlokkend, innemend en warm toeprevelt: ‘So I can hope to smile again’. Met gelijke maten soul en inhoud zoekt Jaouad 12 nummers lang naar antwoorden op vragen, voorbij het verlies, en met volle overtuiging. Het resultaat is een even bevlogen als verrassende plaat. Vertrekkend vanuit zijn persoonlijke geschiedenis, durft hij geëngageerd en controversieel te spelen met thema’s als religie en gender. In de Blankaart zal zijn boodschap dubbel zo hard aankomen: in een sobere en intieme setting, met één extra muzikant, brengt hij een uitgepuurde versie van zijn songs.
Op Jaouads site staat te lezen: ‘My body is a way to rebel, and a canvas to tell my story‘. Voeg daar gerust aan toe dat hij met zijn muziek en stem ons allen handlangers van zijn rebellie maakt. Praise be god.
