Ty Segall + Boston Tea Party + Gurt Goatbuck
vr 17.12.2010
| ► deuren open: 20:30 uur / begint om | ► | ► |
concert @ 4AD
In San Francisco wordt Ty Segall alvast als een muzikaal wonderkind beschouwd. In sneltreinvaart bracht hij de afgelopen jaren platen uit, eerst bij de rauwe garage rockers The Epsilons, daarna solo. Op die laatste platen horen we een traditioneler geluid, gedrenkt in de 60’s reverb van The Standells en The Sonics. Voor zijnLemons (2009) en Melted (2010) vond hij onderdak bij Goner Records, het label van Eric ‘Oblivian’ Friedl. Ty Segall klinkt lo-fi en noisy. Hij maakt bedrieglijk opgewekte nummers die genadeloos in je hoofd blijven hangen en je een instant vakantiegevoel bezorgen. We horen een beetje fuzz, een weinig viezigheid, een tikje Beatles en wat garagepunk. Op zijn vrolijkste nummers horen we de folky kant van de White Stripes: sing alongs compleet met vrolijk handgeklap en manisch pianospel. Zijn melodieën zijn simpel maar doorleefd, zijn songs refereren aan de sixties zonder zo te klinken. Voor fans van Thee Oh Sees, Sic Alps en Eat Skull.
Little Trouble Kids (2010, Kinky Star), de debuutplaat van Boston Tea Party, verdient wat ons betreft een hoge notering in de eindejaarslijstjes. Sterker nog: het was sowieso lang geleden dat we nog zo’n verfrissende en hoogst originele Belgische plaat hoorden. Een goeie twee jaar geleden stonden ze al eens in 4AD en sindsdien legden ze een schitterend parcours af. Boston Tea Party zijn twee liefjes die gestoorde noisepop brengen met enkel een overstuurde akoestische gitaar, een homemade stompbox (aangedreven door een paar flamencoschoenen on speed) en hun stemmen. Ergens onderweg botsten Thomas Werbrouck en Eline Adam op een wildenthousiaste Tim Vanhamel die hen naar de Vantage Point Studio van dEUS meesleurde om hun debuutplaat te producen. Anno 2010, met zowat 100 concerten van De Panne tot Groningen op hun actief, krijgen ze pakken mooie recensies en lopen ook onze Noorderburen helemaal warm voor hun rammelpop. Triggerfinger was ook onder de indruk en zag in hen de ideale support act. Gun ze alsnog een plaats in uw eindejaarslijstje en komt dat zien!
De vier leden van Gurt Goatbuck kent u misschien van aan en achter onze toog, maar vanavond gaan ze op het podium bewijzen wat ze in hun mars hebben. En dat is heel wat.
Gurt Goatbuck, stevig in de Westhoekklei verankerd, is ontstaan uit de resten van The Abscenes, dat het ooit tot de finale van de Kunstbende schopte. Na een personeelswissel en een uitbreiding besloten ze een eigen sound te zoeken. Het resultaat van die zoektocht is te horen op hun allereerste EP die ze zopas opgenomen hebben en vanavond live zullen brengen. Hun snedige geluid twijfelt tussen 70’s blues à la Jimi Hendrix en het rauwe grunge geluid uit de vroege jaren negentig, vóór het een hype werd. De nummers zitten bovendien niet verlegen om enige catchiness en nestelen zich met plezier nog een tijdje in je oren. Meteen het ultieme bewijs dat 4AD vrijwilligers muzikaal goed geschoold zijn!
