Chelsea Wolfe + Embers

Chelsea Wolfe is niet meteen een doorsnee singersongwriter. Je kan haar muzikale productie nog het beste omschrijven als een mengelmoes van rauwe elektrische folk, experimentele rock, gitzwarte blues, spirituele begrafenisliederen en duidelijk te detecteren black metal invloeden. Een gewaagde combo, maar Chelsea Wolfe omzeilt gezwind en met verve de valkuilen van de pathetiek. Haar unieke sound spruit voort uit visuele en literaire invloeden van ondermeer filmmakers als Ingmar Bergman en David Lynch, Sovjetpropaganda en fin-de-siècle literatuur. Haar muziek roept beelden op van angstaanjagende fantasiewerelden, claustrofobische echokamers, verlaten parkeergarages en kathedraalruïnes. Dit wordt nog extra kracht bijgezet door de obscure en melancholische teksten en haar betoverende stem. Vroeger bleef ze schuchter weg van het podium, maar sinds ze met optreden begon is alles in een stroomversnelling terecht gekomen. Wolfe bracht in 2011 haar tweede album Ἀποκάλυψις (lees Apokalypsis) uit op Pendu Sound, een plaat die in heel wat eindejaarslijstjes opdook. In 2012 wordt haar derde langspeler verwacht. Live laat ze zich omringen door een full band die de muzikale duisternis nog wat opdrijft en alles ten dienste zet van haar vocalen. Chelsea Wolfe verenigt de goth chic van Siouxsie Sioux, de tegendraadsheid van een vroege PJ Harvey, de dramatiek van Antony Hegarty en het feminiene in your face gehalte van EMA en Zola Jesus. Te ontdekken!